Այլաձայնիմ, Եցայ

ձ.

Տարաձայնիլ. տարբերիլ. անմիաբան գտանիլ.

Մի աւետարանիչն՝ զկնի ութ աւուր ասէ, եւ միւսն՝ վեց աւուր. եւ այլաձայնին առ միմեանս, եթէ ոք ոչ բարւոք քննեսցէ. իսկ ստուգողին ոչ այլաձայնին. (Դամասկ.։)