adj.

Որ ունի զզօրութիւն անցանելոյ, միջամուխ լինելոյ.

Հողմունս զնոսա անուանելն՝ ցուցանէ զառ ի վերուստ ի վայր կոյս, եւ առ ի բարձրագոյնն զանցանողականն շարժութիւն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Ե։)