hy    |   fr

Բոխասէր

adj.

Ի բնէ սիրօղ այսինքն ունօղ զանկոխ վայրս. դժուարակոխ. դժուարուտ. վախուտ.

Իսկ նորա տրտմեալ առ ի բնական վայրսն՝ ուր գիւտ ապազիոնին իցէ, սակս ապառաժ բոխասէր ափափայիցն. (Նանայ. յռջբ։)