Լարելն, իլն.
Եսայի, որ էառ զմիջին յիդ, վասն զի բերանն ի լարմանկայ յայն մէջն, վասն այնրյի պիտի, որ թերատ չիգայ. (Արիստակ. գրչ.)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լարումն | լարմունք |
| accusatif | լարումն | լարմունս |
| génitif | լարման | լարմանց |
| locatif | լարման | լարմունս |
| datif | լարման | լարմանց |
| ablatif | լարմանէ | լարմանց |
| instrumental | լարմամբ | լարմամբք |