hy    |   fr

Համագօտի, Տւոյ, Տեաց

adj.

ՀԱՄԱԳՕՏԻ որ եւ ՄԻԱԳՕՏԵԿԱՆ. Եղեալն ընդ այլում ի մի եւ նոյն գօտւոջ երկնից.

Որք ըստ ապաթարցին դասաւորեալք են իրերաց համագօտիք. (Շիր.։)