Ոսկեկոկոն

adj. s.

Ունօղ զձեւ ոսկի կոկոնի. (որպէս սան բաղանեաց, կամ օճառ, կամ ողորկ քար սեաւ, եւ այլն)

Զհայցեալդ առ ի ձէնջ զոսկեկոկոնդ եթւովպացի յաղագս զորկայութեան զգեղեցիկս շնորհեցաք. եւ եղիցի քեզ ի մաքրութիւն եւ յառողջութիւն հոգւոյ եւ մարմնոյ. (Մագ. ՟Ժ։)