hy    |   fr

Դիպաբան

adj.

Ոյր բանն դիպօղ կարծի. յարմարախօս. վայելչաբան.

Որպէս սիրելի է ինքեանց՝ ընդ միտ ածցեն, կարծելով հանդիպեսցին դիպաբան լինելով. (Փիլ. լին. ՟Բ. 79։)

(Ի) յօդել թուոցն ըստ դիպաբան լինելոյ այնպէս կշռեալ հանդիպեցուցանեն. (Սարկ. տոմ.։ Վրդն. պտմ.։)