adj.

Ծանուցանօղ. ծանուցօղ. յայտարար.

Եդ ի նմա (յադամ) իմաստութիւն ծանուցիչ ամենայնի. (Ոսկ. ես.։)

Ճշմարտապէս ծանուցիչ էութեան առընչիցն. (Անյաղթ ստորոգ.։)

Եւ այն չէին կարիք մեղաց, այլ բնութեան մարմնոյն ծանուցիչք. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Պտուղն է ծառոյն ծանուցիչ. (Նար. երգ.։)