hy    |   fr

Ազգակցիմ, ցեցայ

vn.

to make alliance by marriage.

ձ.

cf. ԱԶԳԱԿՑԵՄ;
Ազգակից լինել, եւ խնամենալ.

Ոչ խնամութեամբ իւիք ազգակցել. (Յհ. կթ.։)

Եղբայրութիւն սուրբ՝ ազդակցեալ եւ կապեալ ի սքանչելի տեսութիւն եւ ի գործս. (Կլիմաք.։)