adj.

not confined to one place, unbounded, infinite;
houseless, homeless.

adj.

որ եւ ԱՆՈՒՐ, ԱՆՈՒՍՏԵՔ. Անկարօտ տեղւոյ. եւ ոչ բովանդակեալ ուրեք.

Անուրեք վայրից. (Նար. ՟Ի՟Գ։)

Չունօղ զտեղի. անյարկ. անտուն.

Այր մի անծանօթ յամենեցունց, անոք, անուրեք. (Լաստ. ՟Թ։)

Եւ ինքն իցէ անոք, անուրեք, անպատսպարան. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Զ։)

Իմաստուն անինչ, անոք, անուրեք, նման է որդւոյն աստուծոյ. (Եւագր. ՟Թ։)

Յանուրեք յանփախուստ օդն հայելով ուրանային. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 9.). τὸν μηδαμόθεν φευκτόν. իմա՛ ըստ յն. յոչ ուրեք փախչելի, կամ յոչ ուստեք փախչելի. (զի օդն պատեալ է ամենայն ուստեք) կամ ըստ լտ. յորմէ ոչ իւիք ոք կարէր փախչել։