adj.

sanguin;
consanguin.

adj.

ԱՐԵԱՆԱՌՈՒ կամ ԱՐԵԱՆ ԱՌՈՒ որ եւ յոքնակի ասի Առուք արեան կամ տարեանց. Առօղ զմասն նոյն արեան, կամ ունօղ զնոյն առու արեան այլոյ. այսինքն ազգական համարիւն.

Արեանառու լոյս ծագողին։ Մինչեւ ի մերն նախնիք եւ արեանառուք եւ հարազատք սրբոյ լուսաւորչին. (Շ. յիսուս որդի. եւ Շ. ատ.։)

Արեանառու մերձաւորութիւն. (Գր. հր.։)

Արք սիրելիք, որպէս բնիկք, եւ իմոյ արեան առուք, եւ հաւաստի հարազատք. (Խոր. ՟Ա 21։)

Ոչ օտար յիմմէ սերէ, այլ մի առուք արեան գոլ։ Ոչ վարկանիմ զայս պարտ, այլ հաւաստի միմեանց առուք արեանց. (Մագ. ՟Ի՟Ը. լ։)