maladie, infirmité.
կամ ԱԽՏԱԺԷՏՈՒԹԻՒՆ. μαλακία, ἁρρώστημα infirmitas, languor, morbus, aegritudo Խօթութիւն. հիւանդութիւն. ախտ. ցաւ. ցաւագարութիւն. խասթէլիք.
Ի մարմնանալն զամենայն հիւանդութիւնս եւ ախտաժետութիւնս ելոյծ։ Իբրեւ ախտաժետութիւնք իմն հասարակաց։ Ցաւս անբժշկելիս, եւ պէսպէս ախտաժետութիւնս։ Խորշակասուն պտղովք մատուցանեն ախտաժետութիւն ճաշակողացն ... Բերեն ախտաժետութիւնս։ Զախտաժետութիւնս հոգւոյ եւ մարմնոյ։ Կշռով բաժանէ իւրաքանչիւրումն զօգտակարն, զառողջութիւն եւ զախտաժետութիւն. (Աստուած ազգ. ՟Ժ՟Գ։ Ածաբ. աղքատ.։ Մանդ. ՟Ի՟Ա։ Պիտ.։ Շ. թղթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ախտաժետութիւն | ախտաժետութիւնք |
| accusatif | ախտաժետութիւն | ախտաժետութիւնս |
| génitif | ախտաժետութեան | ախտաժետութեանց |
| locatif | ախտաժետութեան | ախտաժետութիւնս |
| datif | ախտաժետութեան | ախտաժետութեանց |
| ablatif | ախտաժետութենէ | ախտաժետութեանց |
| instrumental | ախտաժետութեամբ | ախտաժետութեամբք |