adj.

without portion, destitute, unprovided for;
indivisible, inseparable.

adj.

ἁμέτοχος, ἅμοιρος. non particeps, expers, carens. Չունօղ զմասն եւ զբաժին. անմասն. անկցորդ. անունակ. հեռի. օտար. զուրկ, հեռու, առանց. լագասըզ. պէրի. մահրում. պինասիպ.

Անմասն եւ անբաժ է սա ի բարւոյն բնութենէ։ Երկնայինն ի հողեղէն գոյացութենէն անբաժ է։ Անբաժ ի բարի յուսոյ։ Անապակ ահք՝ բարի յուսոյն անբաժք։ Ձայնի անբաժ է յօդաւորի անասունդ. (Փիլ.։)

Մոլորեալք ոմանք՝ ի ճշմարիտ իմաստութենէն անբաժք. (Կիւրղ. գանձ.։)

Թով անբաժ ի վիմաց։ Անբաժ ի բուրաստանաց, կամ ի հակառակին հաղորդութենէ, կամ յիմաստութեան մասնէ, կամ ի զգալոյ։ Ոչ անբաժս ի քննող հասմանէ. (Պիտ.։)

Անբաժ ի պտղոյն, կամ ի պտղոցն արգասաւորութենէ. (Սարգ.։)

Զի եւ նոքա յայսպիսեաց աստի անբաժ ոչ են. (Իգն.։)

Անբաժ բարւոյ. (Պիտ.։)

Անբաժ զօրութեան, տարակուսանաց, ախտի. (Անյաղթ յ Արիստ.։)

Անբաժք բբաց, եւ աչացուք. (Մագ. լ։)

իբր անբաժան. անանջատ. անզատելի. չբաժնըւած. այրըլմազ, նամէֆրուգ.

Զպարզն եւ զանբաժն։ Ըստ միոյ պարզ եւ անբաժ հաւատոյ. (Մաքս. նշ. եկեղ.։)

Անբաժ եւ անորիշ գոլով ի մարմնոյն Աստուածութիւնն ... Հուրն անքակ եւ անբաժ մնայ յոսկին եւ յարծաթն. (Զքր. թղմ.։)

Խոնարհեալ ի ստորինս, որ էին իսկ ի բնէ անբաժ ի ներքնոցս. (Նար. ԼԴ։)

Ոգւով բեւեռեալ ընդ սրբութեան սիրոյդ անբաժ հիւսմամբ. (Տաղ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անբաժան

Անբաժանաբար

Անբաժանելի, լւոյ

Անբաժանութիւն, ութեան

Անբաժին

Voir tout