adj.

ԱՆՊԱՀԱՊԱՆ որ եւ ԱՆՊԱՀՊԱՆ. ἁφύλακτος. incustoditus. Ուր չիք պահապան կամ պահպանութիւն. ոչ բարւոք պահեալ. անպատսպարան, եւ անզգոյշ.

Իբր յանպահապան քաղաք. (Լմբ. պտրգ.։)

Լեզու խոշոր եւ վատախօս, եւ անպահապան. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Պատասխանի՛ տուր ինձ ո՛վ վիճաբան դու, եւ անպահապան. (Առ որս. ՟Բ. յն.) փոքր մի այլազգ է։