adj.

having towers, set round with towers.

Աշտարակօք կամ որպէս զաշտարակ ամրացեալ.

Հաւատս եկեղեցւոյ, որով աշտարակեալ գոյ եւ պարսպեալ. (Լմբ. սղ.։)

Երեքպարսպեան քաղաք է՝ ամենայն արութեամբ եւ քաջութեամբ աշտարակեալ. (Եւագր. ՟Ժ։)