vn.

to tell tales, to talk nonsense.

չ. ն.

μυθολογέω. fabulor. Առասպելս որպիսի եւ իցէ խօսել, գրել, յօդել, նուագել.

Զմտաւ ածել զոր ինչ ոչն է, եւ ստեղծուլ, եւ առասպելաբանել. (Աթ. ՟Բ։)

Որ յաղագս մարմնափոխութեանն նոցա առասպելաբանեն. (Նիւս. կազմ. լ։)

Որպէս չար փիլիսոփայքն առասպելաբանեցին. (Շիր.։)

Զայս տեղի առասպելաբանելով վիպասանքն։ Զսմանէ երգիչքն գողթան առասպելաբանեն. (Խոր. ՟Բ. 47. 58։)

Որք առասպելաբանեն, ասեն՝ թէ պռիմիթեւս գողացաւ երբեմն յաստուածոցն հուր, եւ շնորհեաց մարդկան. որ է այլաբանութիւն. (Սահմ. ՟Բ։)

Եղեւ սով. վասն որոյ առասպելաբանիւր յոմանց, թէ ես կորեակ ծածկեալ կայի ... եւ զանց առնէին զինեւ բազմութիւնք գնողաց, եւ ոչ գտանէին զիս. (Մովս. կաղնկտ.։)