adj.

εὕφρων, εὑφρόνων cui mens integra est, εὕβουλος prudens benevolus որ եւ ԲԱՐԵԽՈՐՀ. Որ զբարին կամ բարւոք խորհի. քաջախոհ. իմաստախոհ, խոհական. ողջամիտ. եւ Բարեսէր. աղէկ մտմտացօղ, խելացի եւ սիրտը բարի.

Զայս գիտացեալ բարեխոհ նախնիքն. (Պիտ.։)

Բարեխոհ հարքն. (Մխ. դտ.։)

Եղիցի վերակացուն՝ հայր բարեմիտ, բարեխոհ եւ բարեգործ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ։)

Ոչ ինչ զգացուցանելով բարեխոհից կողմանց. (Ճ. ՟Ա.։)