adj.

having a good prospect, aspect or countenance, handsome, charming, graceful, genteel, delicate, pretty, agreeable.

adj.

εὑειδής speciosus, formosus, pulcher որ եւ ԲԱՐԵՏԵՍԻԼ. Գեղեցիկ, բարեձեւ, վայելուչ. տէսքով, սիրուն, աղուոր.

Փոխանակ տգեղին եւ զազրատեսակին զգեղեցիկն եւ զբարետեսակն յարդարէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 24։)

Որդիքն բարետեսակք. (Գր. հր.։)

Զպատուական իրս ի բարետեսակ ամանի ծածկեն. (Նար. երգ.։)

Փոխանակ ամենայն բարետեսակ իրաց զփոշին տեսանէ. (Լմբ. սղ.։)

Կամ ἁγαθοειδής benignus, benevolus Քաղցրահայեաց. բարեհամբոյր, բարեսէր.

Բարետեսակք են, եւ զոր յետ իւրեանցն են՝ կցորդ առնեն բարւոյն պարգեւաց։ Որպէս բարետեսակ քահանայապետութիւն՝ եւ զորս յետ իւրն զնոյնհետայն հաղորդեցոյց. (Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. երկն.։)