s.

cf. Բորբոք.

s.

Բորբոքելն, եւ իլն, ըստ ամենայն նշ. իրօք՝ կամ նմանութեամբ.

Վառարան բորբոքման անշէջ կայծական։ Աներեւոյթ կրակարան տապոյ՝ բորբոքմամբ մեծաւ անզովանալի։ Իբրեւ զփայլուած բոցոյ բորբոքման։ Ոմն եւ բորբոքմունք իւր։ Բնաւիւք բորբոքմամբք՝ մահաբեր երկամբք վնասեալ. (Նար.։)

Փայլատակունք եւ բորբոքումն (կամ բորբոքմունք) ի լերին Սինայ. (Վրդն. ծն.։)

Չէ՛ եւ չէ՛ ինչ օգուտ բորբոքումն լուսոյ զկնի. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)

Կենդանի երանութիւն Աստուծոյ՝ էր, եւ է, բորբոքմամբ բարեաց։ Բորբոքմամբ սիրոյն յորդեալք. (Յճխ.։)

Յաւելեալ ի բորբոքումն չարութեանն՝ զոր ունէր ընդ սրբոյ յուսկանն. (Խոր. ՟Գ. 10։)

Բորբոքում բարկութեան. (Նար. ՟Ժ՟Է։)

Բորբոքումն ախտաշարժութեան. (Գր. հր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բորբոքումն բորբոքմունք
accusatif բորբոքումն բորբոքմունս
génitif բորբոքման բորբոքմանց
locatif բորբոքման բորբոքմունս
datif բորբոքման բորբոքմանց
ablatif բորբոքմանէ բորբոքմանց
instrumental բորբոքմամբ բորբոքմամբք