s.

cessation, desistance, repose, rest, pause;
discontinuance, vacation;
extinction, redemption, act of stanching;
silence;
interruption;
inaction.

s.

κατάπαυσις, ἡρεμία quies, requies, cessio, finis Դադարելն. անշարժութիւն. հանդարտութիւն. հանգիստ. նիստ. կասումն. դադար. վերջ.

Ընթերցուածք ոչ երբէք առնուին դադարումն. (Եղիշ. ՟Գ։)

Այս կարգ զրուցաբանութեան դադարումն առցէ։ Ի սկզբան թագաւորութեանն պարթեւաց մինչեւ զդադարումն։ Դադարումն եղեւ ուստերաց նորա. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Բ. 66։ ՟Գ. 51։)

Տիւըն մինչեւ ի նա յանգեալ՝ դադարումն ընդունի. (Յհ. իմ. ատ.։)

Ոչ շինեալ ասի սեմայ քաղաք, եւ ոչ զո՛ւրն դադարման. (Վրդն. ծն.։)

Դադարմունք եւ պարզք (օդոց). (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դադարումն դադարմունք
accusatif դադարումն դադարմունս
génitif դադարման դադարմանց
locatif դադարման դադարմունս
datif դադարման դադարմանց
ablatif դադարմանէ դադարմանց
instrumental դադարմամբ դադարմամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Զինադադարումն, ման

Voir tout