adj. s.

Ethiopian.

adj. s.

ԵԹԷՈՎՊԱՑԻ. αἱθίοψ, αἱθιόπισσα aethyops գրի եւ ԵԹՒՈՎՊԱՑԻ, այսինքն եթիովպացի, կամ եթովպացի. Բնակիչ երկրին՝ որ կոչի եթէովպիա. խափշիկ. հապէշ

Աբդամելէք եթէովպացի. (Երեմ. ՟Լ՟Ը. 7։)

Վասն կնոջն եթէովպացւոյ ... զի կին եթէովպացի առ. (Թուոց. ՟Ժ՟Բ. 1։)

Կամ իբր Եթէովպական. եթովպային. αἱθυοπικός aethyopicus

Յեթովպացի եւ բաբելովնացի բազմագանձ ականց. (Նար. խչ.։)