s.

cf. Զարմացումն;
wonder, miracle;
cf. Զարմ;
զարմանալ —ս, —ս առնել or համարիլ, ընդ —ս գալ, to be astonished or amazed, to be struck with admiration, to wonder, to marvel;
ի զարմանս ածել՝ կացուցանել, to astonish, to amaze;
ի զարմանս ըմբռնել, to strike with amazement;
որպիսի՛ — կալան զիս մինչ ..., what was my surprise when...;
— կալան զամենեսին, they were all amazed;
զի՞նչ — իցեն, what is there astonishing in that ? — են, it is wonderful, strange, surprising;
չեն ինչ —, ոչինչ են —, there is nothing wonderful in that;
no wonder, no marvel.

s.

θαῦμα, ἕκστασις, τὰ θαυμάσια miratio, admiratio, stupor, mirabilia οὑ θαυμαστόν non mirum Զարմացումն. հիացումն. ապշութիւն. որ եւ ասի եւ ԶԱՐՄԱՆԱԼԻՔ. արմանք, զարմանք.

Զարմանք կալան զճշմարիտս ի վերայ այսոցիկ։ Զառաջինս կալան զարմանք. (Յոբ. ՟Ժ՟Է. 8։ եւ ՟Ժ՟Ը. 20։)

Զարմանք կալան զամենեսին. (Ղկ. ՟Ե. 26։)

Զարմացարո՛ւք զարմանս. (Ամբ. ՟Ա. 5։)

Ոչինչ են զարմանք։ Չեն ինչ զարմանք. (Առակ. ՟Զ. 30։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 14։)

Եւ չէ ինչ զարմանս. (Մխ. երեմ.։)

Զի՞նչ զարմանք են. (Եզնիկ.։)

Զամենայն ոք ի զարմանս ածէ. (Խոր. ՟Ա. 15։)

Զարմանաց գերահրաշ. այսինքն ի վեր քան զզարմանս. (Մագ. ՟Ի՟Է։)

Տեղի տայ զարմանաց. (այսինքն մեզ՝ զարմանալոյ)։ Հիանալ եւ զարմանս համարել վասն յոյժ բարեպաշտութեանն նորա. յն. զարմանալ. (Փիլ. իմաստն.։)

Զարմանս առնեն, սքանչանս համարին. յն. զարմանան. (Ոսկ. եփես.։)

s.

ԶԱՐՄԱՆՔ. գ. Իբր Զարմք, կամ զարմունք.

Ցերկրորդ ադամ սերեալ ցեղապետք, ծնունդք եւ զարմանք նոր Սիոնի. (Նար. գանձ առաք. եւ Նար. մրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զարմանք
accusatif զարմանս
génitif զարմանաց
locatif զարմանս
datif զարմանաց
ablatif զարմանաց
instrumental զարմանաւք