vn.

to fade, to wither, to decay;
to be tarnished.

ձ.

μαραίνομαι marceo, marcesco, flaccesco, contabesco, exaresco Թարշամիլ. նուաղիլ, շիջանիլ՝ եւ որպէս թէ մեռանել ծաղկանց եւ բուսոց. գունաթափ, ուժաթափ, եւ ուշաթափ լինել. խամրիլ. հաշիլ մաշիլ. ապականիլ, խանգարիլ. թոռմիլ, թօշնիլ, մարիլ.

Բոլորորիւք վարդից պսակեսցուք, մինչչեւ թառամեալիցեն. (Իմ. ՟Բ. 8։)

Սկսաւ սաղարթ օրինացն Քրիստոսի թառամել. (Լմբ. ատ.։)

Գոյնքն թառամեալք. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Գեղեցիկ դէմք պատանեկաց թառամեալք. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)

Թառամեսցի գեղ երեսաց նորա. (Վրդն. ծն.։)

Ո՞վ ոք ի վերայ սգոյ սիրելւոյ ո՛չ թառամեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Թ։)

Ափրոդիտականն նուազեալ թառամի. (այսինքն հեշութիւնն շիջանի) (Մագ. ՟Կ՟Ը։)