s.

ἑμπόδισμα, κώλυμα, κώλυσις impedimentum, prohibitio. Խափանելն, իլն. արգելումն. խափան. եւ դադարումն կամ բարձումն.

Խափանումն հարկացն արքունի, կամ գործոյն, սովորութեանց, խաբէութեանց. (Խոր.։ Եղիշ.։ Յհ. իմ. Յճխ.։)

Խափանումն ի կարեւորացն. (Ի գիրս խոսր.։)

Քրիստոս յայնժամ սկսաւ քարոզել, յորժամ խափանումն յոհաննու եղեւ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 28։)

Ո՛չ յանկեան ուրեք խափանմամբ փողէ, այլ ընդ ծագս տիեզերաց անարգել ճայթմամբ աւետարանէ. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

ԽԱՓԱՆՈՒՄՆ. ἁργία otium, desidia. Անգործութիւն. դատարկութիւն. կասումն. թուլութիւն.

Զանգիտութեան ծնունդ է առ մեզ՝ խափանումն, եւ ծուլութիւն՝ խափանման եւ փափկութեան ծնունդ. (Պղատ. օրին. ՟Ժ։)

Բնութիւնս մեր՝ խափանման ոչ ներէ։ Ի դատարկ խափանումն արկանել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 35. 43։)

Խափանումն անպտուղ. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խափանումն խափանմունք
accusatif խափանումն խափանմունս
génitif խափանման խափանմանց
locatif խափանման խափանմունս
datif խափանման խափանմանց
ablatif խափանմանէ խափանմանց
instrumental խափանմամբ խափանմամբք