vn.

to neigh;
to shout, to halloo, to roar out, to yell, to hoot.

չ.

ԽԽՆՋԵՄ կամ ԽԸԽԸՆՋԵՄ. χρεματίζω hinnio. որ եւ ԽՐԽՆՋԵԼ. Վրնջել. ձայնարկել ձիոց ընդ բերանն խառն ընդ ունչս, կամ ի քմաց.

Իբրեւ զձի ընդ քիրան մտեալ ի խխնջել իւրում։ Ի ձայնէ խխնջելոյ նոցա (կամ խրխնջելոյ նոցա). (Երեմ. ՟Ը. 6. 16։)

Կամ նմանութեամբ.

Խրխնջեա ձայնիւ քով. (Ես. ՟Ժ. 10։)

Ի խխնջել երիվարացն. (Արծր. ՟Գ. 4։)

Հաջել, կամ խխնջել. (Նիւս. կազմ.։)