cf. ԿԱՊՈՒՏԱԿ, ա. ὐακίνθινος hyacinthinus, caeruleus.

Ճարմանդս կապուտակեայս։ Առ կապուտակեայ ժապաւինեաւն։ Զվիժակսն կապուտակեայս։ Զնուարտանս նորա կապուտակեայս. (Ել ՟Լղ. ՟Ի՟Զ. 4։ ՟Լ՟Թ. 30. 34։ Թուոց. ՟Դ. 25։)

Զգեստ՝ կրկին կապուտակեայ. (Փիլ. քհ. ՟Ա։)

Ի հաստատութեացն, որ կամարն է կապուտակեայ. (Մագ. ՟Բ. ՟Ի՟Թ։)

Սրբոցն այն արեամբ կապուտակեայ ծովուն փոխեալ յարիւն. (Տաղ.։)