adj.

divinely inspired;
prophetic;
divine, spiritual.

adj.

ՀՈԳԵԽԱՌՆ կամ ՀՈԳԷԽԱՌՆ. Հոգւով խառնեալ. հոգիընկալ. հաղորդ հոգւոյն կամ շնորհաց նորա, եւ մարգարէական. կամ Ոգեխառնեալ.

Աստուած զմարդն հոգեխառն, հրեշտակակիր արար. (Ագաթ.։)

Հոգեխառն մտօք իմացաւ՝ որ ինչ շնորհեցաւ նմա յաստուծոյ. (Եպիփ. սղ.։)

Հոգեխառն սնունդ, կամ յառաջադիմութիւն, խոստովանութիւն, տառք, կոչումն. (Ագաթ.։ Յճխ.։ Խոր. առ արծր.։ Սհկ. կթ.։)

Հոգեխառն սիրով պարելով ի դրախտին. (Ոսկ. ի նեռն.։)

Հոգեխառն ամպով փառաց քոց. (Կաղանկտ.։)