hy    |   fr

Հօտապետ, աց

s.

pastor, chief of a flock;

fig.

bishop.

s.

Պետ հօտի. հովիւ. հովուապետ. առաջնորդ եկեղեցւոյ.

Մնասցո՛ւք ընդ ձեռամբ հօտապետին՝ առ նմա կալ միշտ եւ ճարակել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Զարթնուլ սրոյն ի վերայ հովուին, եւ հարկանել նոյն ինքն ի վերայ հօտապետին. (Նար. ՟Խ՟Դ։)

Հեղմամբ արեան սրբոց քոց հօտապետաց. (Շար.։)

Զի հօտապետ հօտիցն օծեալ՝ զայն որ փրկանք եղեալ. (Շ. վիպ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հօտապետութիւն, ութեան

Voir tout