adj.

new-built.

adj.

Նորոգ շինեալ. նորակերտ.

Եդին ի նորաշէն եկեղեցւոջն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Նոյնպէս լինիցի քաղաքդ ձեր նորաշէն նորակերտ իբրեւ զանօթ ինչ նոր. (Ոսկ. ես.։)

Հաստատունքն եւ նորաշէնքն թերեւս ի միոջէ իսկ որոտմանէ կործանիցին. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Իսկ (Վրդն. պտմ.)

Ի գեղջէն, որ նորաշէնք կոչի. իմա՛ իբր նոր գիւղ.