adj.

unnatural, against nature;

s. med.

—ք, non-naturals.

adj.

ՉԲՆԱԿԱՒՈՐ ՉԲՆԱՒՈՐ. τὸ παρὰ կամ ὐπὲρ φύσην quod es praeter naturam, vix naturalis, supernaturalis. Որ ոչն է բնական, անբուն. անբնական. գերաբնական.

Որ զքո բնակաւոր հեզութիւնդ ի չբնակաւոր գազանութիւն հաներ։ Նմա (այսինքն գազանի) զչբնաւորն շնորհես, եւ անձինդ զբունդ չպահես. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չբնաւոր չբնաւորք
accusatif չբնաւոր չբնաւորս
génitif չբնաւորի չբնաւորաց
locatif չբնաւորի չբնաւորս
datif չբնաւորի չբնաւորաց
ablatif չբնաւորէ չբնաւորաց
instrumental չբնաւորաւ չբնաւորաւք