adj.

dressed splendidly, wearing brilliant garments;
luminous, glorious.

adj. adv.

λαμπροφόρος splendidam seu candidam vestem (vel formam) gerens, candidatus. Զգեցեալն պայծառս կամ զպայծառութիւն. սպիտակազգեաց. պայծառ. եւ Ի զգեստս պայծառս.

Անդ սիւնք եկեղեցւոյ պայծառազգեաց վառեալ՝ աստուածածագ հրոյն բորբոքմամբ միացեալք ի լոյսն անշիջանելի եւ սուրբ։ Պայծառազգեաց պսակեալք լուսով փառացն Քրիստոսի՝ ընդ սրբոց առաքելոցն եւ մարգարէիցն պարս. (Խոր. վրդվռ.։)

Վասն անթիւ բազմութեան հեթանոսաց պայծառազգեցից առաջի Աստուծոյ. (Նախ. յայտն.։)

Որ պայծառազգեաց վայելչութեամբ պսակեաց զսուրբն Հռիփսիմէ եւ զԳայիանէ. (Շար.։)

ՊԱՅԾԱՌԱԶԳԵԱՑ ԼԻՆԻՄ, ՊԱՅԾԱՌԱԶԳԵՆՈՒՄ. λευχειμονέω albis induor, laetitiam prae me fero. Պայծառս զգենուլ. պայծառազգեստիլ. պայծառանալ.

Ի ներքս մտէք յանարատ հարսնարանն, պայծառազգեաց լեալք մաքուր եւ անաղտ իմաստիւք. (Նիւս. երգ.։)

Որք նորափետուր բանիւ զարդարեալք՝ պայծառազգեցան եկեղեցիք Հայաստանեայց ի ձեռն սրբոյն Սահակայ. (Շար.։)