s.

ՊԱՌԱԿՏՈՒԹԻՒՆ ՊԱՌԱԿՏՈՒՄՆ. διχοστασία dissenssio, discessio. Պառակտելն, եւ իլն. պատառումն. հերձուած.

Ուր հեռ ի ձեզ եւ նախանձ, եւ հերձուածք եւ պառակտութիւնք. (Ոսկ. ես.։)

Սկիզբն առնէին միաւորութեան, եւ լուծանելոյ զկրճիմն պառակտութեանն. (Ժող. հռոմկլ.)

Խոյս տուեալ, որ ունի զերկմտութիւն եւ զպառակտումն. (Միք. պտր. առ Շ։)

Կամ է ինձ երկրորդել վասն պառակտման Իսմայէլի. (Կիր. պտմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պառակտումն պառակտմունք
accusatif պառակտումն պառակտմունս
génitif պառակտման պառակտմանց
locatif պառակտման պառակտմունս
datif պառակտման պառակտմանց
ablatif պառակտմանէ պառակտմանց
instrumental պառակտմամբ պառակտմամբք