s.

conjurer, sorcerer, wizard;
divineress, sorceress, witch, enchantress;

fig.

vixen, scold.

adj.

(լծ. թ. պ. ճատու, ճադիւ ). γόης praestigiator, incantator, -trix;
saga, strix. Կիւս. կախարդ. դիւթ. վհուկ. խաբեպատիր (այր կամ կին).

Վասն չար դիւակախարդաց ջատկաց (այլ ձ. դիւթակախարդաց ջատակաց). (Կանոն.։)

Ժանտք եւ ջատուք, ամենայն մարդկան փրկութեան թշնամիք. (Ոսկ մ. ՟Բ. 4։)

Այնպիսւոյն անյարիր ջատուկ՝ մահու ծնդեցեալ չարաշուք առն ողորմեցար. (Նար. ՟Ծ՟Ը։)

Ջատուկ. խաբող եւ կախարդական անուն է. (Լծ. նար.։)

Սոցին ջատուկ կանանցս եղբայր կամարար եղեալ. (Լաստ. ՟Ի՟Գ.) (գրեալ էր՝ յեր կուս եւս օրինակս՝ ջամուկ. ղի տ եւ մ շփոթին ի մատեանս)։