s.

storax.

adj. s.

ՍՏԻՒՐԱԿ եւ ՍՏԻՒՐԱԿԵԱՅ. յն. սդի՛րաքս. στύραξ որ ըստ հյ. Շեր. Անուն ծառոյ, եւ փայտ նորա, եւ խիժ՝ որ է ստաշխն.

Լինի ի պամփիլիա եւ խունկ ստիւրակ ի թփոյ միոյ։ Լինի յաշխարհիս (իսաւրիոյ) խունկ ստիւրակ. (Խոր. աշխարհ.։)

Եհար ստիւրակեայ գաւազանաւն, զոր ունէր ի ձեռին իւրում. (Ճ. ՟Գ.։)