adj.

ՍՐՈՎԲԷԱԳՈՒՄԱՐ ՍՐՈՎԲԷԱԳՈՒՆԴ ՍՐՈՎԲԷԱԽՈՒՄԲ. Ի սրովբէից գումարեալ՝ համախմբեալ՝ եւ գունդ կազմեալ.

Պաշտպանեալ սրովբէագումար շրջապարութեամբ. (Նար. խչ.։)

Ընդ վեցթեւեան սրովբէագունդ դասս. (Շար.։)

Եկեղեցի՝ բնակարան սրովբէագունդ բանակաց։ Ի սրովբէախումբ սեռից միշտ երգաբանեալ ձայնից. (Գանձ.։)

s.

Կամ որպէս գ. Գունդ կամ բազմութիւն սերովբէից։ Որպէս եւ ի տեսլեան եսայեայ թէպէտեւ երկուք երեւեցան յայտնապէս՝ ասէ սուրբ լուսաւորիչն, այլ յաներեւոյթս համագունդ կային անդէն. զի այս է ասելն.

Տեսի զտէր ի վերայ աթոռոյ բարձրացելոյ, եւ վեցթեւեայ սրովբէագունդ շուրջ զտերամբն. (Ագաթ.։)