vn.

to lose one's temper, to be angry, out of all patience, indignant, in a passion, provoked, irritated, exasperated, enraged;
սրտմտեցաւ բարկութիւն նորա յոյժ, he was seized with rage.

ձ.

θυμόομαι, θυμέομαι irascor, indignor, furo παροξύνομαι acuor, exacerbor. Շարժիլ ի սրտմտութիւն. ցասնուլ. բարկանալ. զայրանալ. վառիլ ոգւոյ սրտի մտօք ի վրէժխնդրութիւն.

Ետես տէր, եւ նախանձեցաւ եւ սրտմտեցաւ։ Սրտմտեցաւ բարկութիւն նորա յոյժ։ Սրտմտեցաւ աասա մարգարէին.եւ այլն։

Սրտմտեալ հերովդէս ցասմամբ մեծաւ եւ սպառնալեօք. (Շար.։)

կր.

Անսովոր ոճով՝ իբր կր. Գրգռիլ յայլմէ ի սրտմտութիւն.

Ի կնոջէն գրգռի, ի բարեկամացն սրտմտի. (Իսիւք.։ 3)