s.

ՎԱՃԱՌՕՐԷՆ կամ ՎԱՃԱՌԱՅՕՐԷՆ. ἁγορανόμος fori curator, rerum venalium praelectus. Վաճառապետ, որ իցէ օրինագիր եւ վերակացու վաճառանոցին. ուստա պաշը, չարշը քեահեասը.

Որ առ վաճառուն զարդն իցեն, վաճառօրէնս (կոչել)։ Պահապանացն, եւ վաճառօրինացն. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)

Վաճառայօրինացն զզարդն՝ որ առ վաճառուն իցէ, ի ձեռն օրինացն կարգաւորելով ... հանդերձ վաճառացն յարդարողօքն. (անդ։)

Ի ձեռն վաճառօրէնացն տանջել. (անդ. ՟Թ։)

Ի մէջ քաղաքին վաճառս ուրուք վաճառայօրինաց. (անդ. ՟Ժ՟Ա։)