cf. Վարանք.
եւ ի սուրբ գիրս կից ընդ բայի. ՎԱՐԱՆ եւ ՎԱՐԱՆՔ. στενά angustiae ἑπήρεια molestia. եւ ի սուրբ գիրս կից ընդ բայի περικατάληπτος γίνομαι circumprehensus sum ἁθυμέω animum despondeo, consternor եւ ταπείνωσις humiliatio λέσχη futilis sermo. կամ λόχος եւ λοχεία insidiae եւ dolor puerperis. (լծ. որոնումն, եւ պարան, եւ վարակումն). Պաշարումն խորհրդոց ի դժուարութեանց. հոգ. տատամսութիւն. տարակուսանք. անձկութիւն. յոյզք. ծուփ. տագնապ. երկունք. շուարում, մտմտուք, յուսահատութիւն, ո՛ր դին դառնալը՝ ընելիքը չընելիքը չգիտնալը, չորս դին ջուր կտրիլը.
Իբրեւ այնչափ ի վարան տագնապի մտանէր այրն։ Ի վարանի եւ ի տարակուսի կային։ Եւ էին ի վարանս եւ ի մեծ տարակուսանս։ Լի եղեալ յիմարութեամբ՝ ի վարանս մտանէր։ Ու՞մ դժնդակութիւնք եւ վարանք.եւ այլն։
Արկանէ զլսօղսն ի վարան տարակուսի. (Եղիշ. խաչել.։)
Վարտն է ինձ ամենայն ուստեք։ Այն չէ գթոյ եւ խնամոյ գործ, այլ առ վշտի եւ վարանի հայթայթանք. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. եփես.։)
Վարան տկարութեան տաղտկայ ընդ հրաման հրամանատուի. (Սեբեր. ՟Գ։)
Սիրտ իմ գելու յանթիւ մեղացս վարանաց. (Եփր. աղ.։)
Լուծանէ զվարան (կամ զվարանս) տարակուսին։ Արժան է ի վարանս մտանել, ընդէ՞ր երկու գետքն պատեն. (Փիլ.։)
Վարան եւ տարակոյսք աղիտից. (Պիտ.։)
Ողորմութիւն ասի, ի վիշտս եւ ի վարանս ուրուք աղէտանալզ. (Խոսր.։)
Ու՞ր (ի մէջ աւերակաց) ծիծառն զիւր վարանից բունիկն յարադրէ. (Լաստ. ՟Ժ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վարան | վարանք |
| accusatif | վարան | վարանս |
| génitif | վարանի | վարանաց |
| locatif | վարանի | վարանս |
| datif | վարանի | վարանաց |
| ablatif | վարանէ | վարանաց |
| instrumental | վարանաւ | վարանաւք |