Տարախոհ, Ի, Ից

adj.

ՏԱՐԱԽՈՀ կամ ՏԱՐԱԽՈՐՀ. Օտարախորհ. անխորհուրդ.

Տարախոհ կարծիս կասկածանաց։ Տարախոհ մտածութեամբ վարկցի զայս ինչ կամ զայն։ Զի տարփասցիս տարախորհ ախորժ խուզման անխոհի։ Յրոյժ տարախորհիցն եւ անտիական մտածութեանցն է բաղձումն այս. (Մագ.։)