breaking up, cutting into small pieces;
rout, defeat, havoc, carnage.
ՋԱԽՋԱԽԱՆՔ կամ ՋԱՂՋԱԽԱՆՔ. συντριμμός contritio ἁποτομή abscissio, amputatio. Ջախջախումն. խորտակումն. բեկումն. կոտորած. հարուած.
Պաշարեցին զիս ջախջախանք մահու. (՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Բ. 5։)
Զձեռն իւր ձախ ձգեաց ի ցիցն, եւ զաջ իւր ի սպառսպուռ ջախջախանս՝ անպիտանացուցանել. (Դատ. ՟Է. 26։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ջախջախանք | |
| accusatif | ջախջախանս | |
| génitif | ջախջախանաց | |
| locatif | ջախջախանս | |
| datif | ջախջախանաց | |
| ablatif | ջախջախանաց | |
| instrumental | ջախջախանաւք |