adj.

ՍՏՈՐԱՔԱՐՇ որ եւ ՍՏՈՐՆԱՔԱՐՇ. Վայրաքարշ. գետնաքարշ. երկրաքարշ. ստորանախանձ. ի ստորինս քարշեալ՝ ձգձգեալ՝ կապեալ. եւ Ի ստորինս քարշօղ. ձգձգօղ.

Որք ի չորս ոտս գնան, նշանակ ստորաքարշ վարուց՝ ի չար սովորոյթս կապեալք։ Տո՛ւր եւ մեզ զօրութիւն վատթարացելոցս եւ ստորաքարշիցս. (Նախ. ղեւտ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Թեթեւացեալ յամենայն ստորաքարշից ծանրութեանց բեռանց չարին։ Քաջ ընդդիմամարտք ստորաքարշից կարեաց. (Ներս. աբեղ. ի լմբ.։ Գանձ.։)

Ստորաքարշ ընթադրութեամբ զկեանս սրբոյն (գրիգորիսի) սպառէին։ Մինչ զի ի ստորաքարշ ընթադրութեանն զնոյնս աղօթէր. (Երզն. լս.։)