hy    |   fr

Աղբիւրակ, Ի, Աց

s.

ԱՂԲԻՒՐԱԿ որ եւ ԱՂԲԻՒՐԻԿ. Աղբիւր փոքրիկ կամ գեղեցիկ. փունարճըգ.

Աղբիւրակն՝ որ բղխեաց ի կողից նորա, կանգնեաց զեկեղեցի նոր փառաւոր. (Լծ. կոչ.։)