hy    |   fr

Ամիրութիւն

cf. ԱՄԻՐԱՅՈՒԹԻՒՆ.

Առ զամիրութիւնն կրտսեր եղբայրն փատլնոյ խուշշիրն. (Վրդն. պտմ.։)

Յամիրութեանն քրդի ... օգնութեամբ ամիր քրդին. (Յիշատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ամիրութիւն ամիրութիւնք
accusatif ամիրութիւն ամիրութիւնս
génitif ամիրութեան ամիրութեանց
locatif ամիրութեան ամիրութիւնս
datif ամիրութեան ամիրութեանց
ablatif ամիրութենէ ամիրութեանց
instrumental ամիրութեամբ ամիրութեամբք