hy    |   fr

Անախտակցութիւն

s.

ἁσυμπαθές. Անկարեկցութիւն. չախտակցիլն. անգթութիւն.

Զանախտակցութիւնն իբրեւ զգազանային իմն արտաքս խոտորեցոյց. (Բրս. գոհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անախտակցութիւն անախտակցութիւնք
accusatif անախտակցութիւն անախտակցութիւնս
génitif անախտակցութեան անախտակցութեանց
locatif անախտակցութեան անախտակցութիւնս
datif անախտակցութեան անախտակցութեանց
ablatif անախտակցութենէ անախտակցութեանց
instrumental անախտակցութեամբ անախտակցութեամբք