hy    |   fr

Անատակ

adj.

impotent, imbecile, feeble.

adj.

Որ չէ ատակ կամ չատակէ. անկար. տկար. չատիկօղ, չի կրցօղ. գուտրէթսիզ, աճիզ.

Մինչեւ համարել զինքն անզօր եւ անատակ առ ի պահել զսրբութիւնն. (Վրք. հց. ՟Բ։)