Անգողանալի, Լւոյ, Եաց

adj.

ԱՆԳՈՂԱԿԱՆ ԱՆԳՈՂԱՆԱԼԻ. ἁλήστευτος. Զոր կամ ուստի չկարէ ոք գողանալ. չալընմազ.

Յանգողական տեղւոջն եդիր. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 6։)

Մնասցէ անգողանալի. (Վրդն. դան.։)

Զմիտս ունել անգողանալի. (Կլիմաք.։)