Անիշխանասիրութիւն. անհպարտութիւն. τὸ ἁκόμπαστον. alienum esse a fastu.
Գիտեա՛ զանհպարտութիւն նորա եւ զանգոռոզութիւն. ((յն. մի բառ) Ոսկ. յհ. ՟Բ. 26։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անգոռոզութիւն | անգոռոզութիւնք |
| accusatif | անգոռոզութիւն | անգոռոզութիւնս |
| génitif | անգոռոզութեան | անգոռոզութեանց |
| locatif | անգոռոզութեան | անգոռոզութիւնս |
| datif | անգոռոզութեան | անգոռոզութեանց |
| ablatif | անգոռոզութենէ | անգոռոզութեանց |
| instrumental | անգոռոզութեամբ | անգոռոզութեամբք |