ἁθαύμαστος, -ον. non admirandus, non mirum. Որ չիցէ արժանի զարմանալոյ. չարմըննալու. աճայըպ տէյիլ. Իսկ՝ ՈՉ ԱՆԶԱՐՄԱՆԱԼԻ, իմա՛, յո՛յժ զարմանալի.
Ի վեր գոլով քան զհրաշս, եւ ոչ ումեք յէիցս անզարմանալի։ Որ ողորմելն է բնաւորեալ, եւ ոչ անզարմանալի ունի յոյս զփառսն. (Պրպմ. ՟Լ՟Է. ՟Լ՟Ը։)