hy    |   fr

Անհամբար

adj. adv.

Ոչ համբարեալ. առանց մթերելոյ անձին կամ թաքուցանելոյ.

Ի նախանձէ եւ յաչաղմանէ ի բացեայ է բարի, անհամբար եւ առանց պահելոյ յանձնելով (ընկերաց՝) զոր հանճարոյն տեսիլքն են. (Փիլ. լին. ՟Դ. 107։)