Աննիւթագոյն

adj.

ἁυλώτερυς. expertior materiae. Առաւել աննիւթ. հեռագոյն ի նիւթոյ.

Աննիւթագոյն է, յապականացու նիւթոյն անկցորդ. (Փիլ. այլաբ.։)

Աննիւթագոյն խորհրդազգածութեամբ ի մտաց ի միտս. (Դիոն. եկեղ.։)